سمینار تحت عنوان (از خود شناسی تا خود سازی) به روز پنج‌شنبه ۲۵ قوس، در تالار کتابخانه مؤسسه تحصیلات عالی بیان از طرف سازمان جوانان آینده نگر برگزار شد.
استاد سید طاها فضل مربی فن بیان و خود شناسی، سخنران این محفل، سمینار را با شعر زیر
اندکی در خود نگر تا کیستی؟
از کجایی؟ در کجایی؟ چیستی؟
آغاز کرد و در مورد سیر تاریخی خودشناسی سخن راندند.
استاد فضل گفت:” انسان ها همیشه به دنبال شناخت خود بوده اند و در طول تاریخ انسان برای شناخت خود، از سه منبع آگاهی ( دین، فلسفه و علم) بهره جسته است”.
وی ادامه داد: خودشناسی و خود آگاهی در عصر جدید با دو رویکرد کلان مورد مطالعه قرار می‌گیرد. رویکرد نخست، رویکرد غربی و با جهت گیری کاربردی است که بیشتر خودشناسی را یک مهارت محض می‌دانند و رویکرد دومی، رویکرد شرقی_اسلامی است که بیشتر در نظم های عارفانه ی مولانا جلال‌الدین محمد بخلی، تبلور پیدا کرده و مولانا صاحب و بانی این سبک خودشناسی است در شرق است.
به باور استاد فضل، تفاوت خودشناسی غربی و شرقی، در دو چیز است. نخست اینکه در خودشناسی غربی بین ( منبع آرامش و ابزار آرامش) تفاوتی قائل نمی‌شوند و در حالیکه در خودشناسی شرقی_مولانا محور؛ چنین تفاوتی لحاظ شده است. تفاوت دوم اینکه در خودشناسی غربی، خودآگاهی یک مهارت پنداشته صده و با جنبه بیرونی مطالعه می‌شود اما خودشناسی در نگاه مولانا، نه تنها یک مهارت، بلکه رشد درونی و پله ای از کمال نیز پنداشته می‌شود. آقای فضل تاکید کرد که مادی گرایی حاکم بر جغرافیا غرب سبب شده که نگاه به مقوله خودشناسی و خودآگاهی نیز معنای ابزاری بگیرد و ما برای رسیدن به خودآگاهی و خودشناسی باید به متون خودی که با باورها و سرشت ما هم‌خوانی دارد رجوع کنیم و اشعار و داستان های مثنوی معنوی مولانای بلخی یک منبع تمام و کمال برای
این مقصد است.
استاد سید طاها فضل وعده سپرد که در دو جلسه ی باقی بعد در مورد چیستی و چگونگی رسیدن به خود شناسی و خود سازی سخنرانی خواهد کرد.
در اخیر، ذکرالله متقی نماینده مؤسسه تحصیلات عالی بیان سمینار را جمع بندی نموده و بر ادمه برگزاری چنین برنامه‌ها تاکید کرد.
گزارشگر: سمیع‌الله احمدی
